Przemienienie Pańskie, święta dnia 6 sierpnia
Historia przemienienia Pańskiego
Wszystkie trzy Ewangelie synoptyczne opowiadają historię Przemienienia (Mt 17-1; Mk 8-9; Łk 2-9). Wszyscy trzej, z zadziwiającą zgodnością, umieszczają to wydarzenie wkrótce po wyznaniu przez Piotra wiary, że Jezus jest Mesjaszem, oraz po pierwszej przepowiedni Jezusa dotyczącej jego męki i śmierci. Chęć Piotra do wznoszenia namiotów lub chat na miejscu sugeruje, że miało to miejsce podczas tygodniowego żydowskiego święta chat jesienią.
Według badaczy Pisma Świętego, pomimo zgodności tekstów, trudno jest zrekonstruować doświadczenie uczniów, ponieważ Ewangelie w dużej mierze czerpią ze starotestamentowych opisów spotkania z Bogiem na Synaju i proroczych wizji Syna Człowieczego. Z pewnością Piotr, Jakub i Jan dostrzegli boskość Jezusa na tyle mocno, by zasiać strach w ich sercach. Doświadczenie takie jak to wymyka się opisowi, więc użyli znanego języka religijnego, aby je opisać. I z pewnością Jezus ostrzegł ich, że Jego chwała i cierpienie muszą być ze sobą nierozerwalnie związane, co Jan podkreśla w całej swojej Ewangelii.
Tradycja wymienia Górę Tabor jako miejsce objawienia. Kościół wzniesiony tam po raz pierwszy w IV wieku został poświęcony 6 sierpnia. Od tego czasu w Kościele wschodnim obchodzono około jednego święta ku czci Przemienienia Pańskiego. Zachodnie przestrzeganie zaczęło się w niektórych miejscach około VIII wieku.
22 lipca 1456 krzyżowcy pokonali Turków pod Belgradem. Wiadomość o zwycięstwie dotarła do Rzymu 6 sierpnia, a papież Kalikst III w następnym roku wpisał to święto do kalendarza rzymskiego.
Odbicie
Co roku w drugą niedzielę Wielkiego Postu czytana jest jedna z relacji o Przemienieniu, głosząca boskość Chrystusa wybranym i ochrzczonym. Natomiast Ewangelia z pierwszej niedzieli Wielkiego Postu jest historią kuszenia na pustyni – potwierdzeniem człowieczeństwa Jezusa.Dwie odrębne, ale nierozłączne natury Pana były przedmiotem wielu dyskusji teologicznych na początku historii Kościoła; pozostaje trudne do zrozumienia dla wierzących.