San Gaetano, heilige van de dag voor 7 augustus

(1 oktober 1480-7 augustus 1547)

De geschiedenis van San Gaetano
Zoals de meesten van ons leek Gaetano gericht op een 'normaal' leven: eerst als advocaat, daarna als priester die zich bezighield met het werk van de Romeinse curie.

Zijn leven nam een ​​bijzondere wending toen hij zich aansloot bij het Oratorium van Goddelijke Liefde in Rome, een groep die zich toelegt op vroomheid en naastenliefde, kort na zijn wijding op 36-jarige leeftijd. Op 42-jarige leeftijd stichtte hij een ziekenhuis voor ongeneeslijken in Venetië. In Vicenza werd hij onderdeel van een ‘beruchte’ religieuze gemeenschap die alleen bestond uit mannen met de laagste levensomstandigheden - en die zwaar werd gecensureerd door zijn vrienden, die dachten dat zijn actie een weerspiegeling was van zijn familie. Hij zocht de zieken en de armen in de stad op en diende hen.

De grootste behoefte van die tijd was de hervorming van een kerk die "ziek was van hoofd en leden". Gaetano en drie vrienden besloten dat de beste manier om te hervormen was om de geest en ijver van de geestelijkheid nieuw leven in te blazen. Samen stichtten ze een congregatie die bekend stond als de Theatines - van Teate [Chieti] waar hun eerste superieure bisschop zijn zetel had. Een van de vrienden werd later paus Paulus IV.

Ze wisten naar Venetië te ontsnappen nadat hun huis in Rome was verwoest toen de troepen van keizer Karel V Rome in 1527 plunderden. De theatines waren opvallend onder de katholieke hervormingsbewegingen die vorm kregen vóór de protestantse Reformatie. Gaetano stichtte een monte de pieta - 'berg of fonds van vroomheid' - in Napels, een van de vele kredietinstellingen zonder winstoogmerk die geld leende voor de veiligheid van geëngageerde objecten. Het doel was om de armen te helpen en hen te beschermen tegen woekeraars. De kleine organisatie van Cajetan werd uiteindelijk de Bank of Naples, met grote veranderingen in de politiek.

reflection
Als Vaticanum II na de eerste zitting in 1962 op staande voet was beëindigd, zouden veel katholieken hebben gevoeld dat er een grote slag was toegebracht aan de groei van de kerk. Cajetan had hetzelfde sentiment over het Concilie van Trente, dat werd gehouden van 1545 tot 1563. Maar zoals hij zei, God is dezelfde in Napels als in Venetië, met of zonder Trente of Vaticanum II. We stellen onszelf open voor de kracht van God in welke omstandigheden we ons ook bevinden, en Gods wil wordt gedaan. Gods maatstaven voor succes verschillen van de onze.