De devotione spem coelestis

In conspectu Dei. Quod est ubique, ratione, cor: fides ad me. In agris, in montibus, in mari: in profundis his repensari quae in universum, qui ubique est. Quaeso, audi me; Mali feci eum, qui videt me; Ut illi fugere, et sequitur me; Si abscondam, Deus circum me. Novit tentationibus circumdedérunt me simul permittit tribulationibus dat cuncta habeo repente uitae meae penderent. Quam suave terribilis absit

Deus enim in caelo. Rex universae deus caelum et terram; nisi inquantum ponitur hie ignotus; quod oculus non videt eum, pauci ex causa maiestatis hic accipit quod non fere esse videtur. Caelum hic ostendit eam sedem regni eius magnificentiam ubi tot exercitibus Angelorum ibi beati Archangeli et electorum animas crebris multorum ad illum sursum est, ubi sunt? Canticum oriuntur gratitudinis et amoris; quod ubi vocat te. Et quid eum auditis? Tu oboediunt ei

Spero de celis. Quam spem multa possint verba haec 'Deus posuerit in ore tuo: tuum est enim regnum Dei patriam locum desideratum iter tui. Et habemus hic nisi aequabiliter concentus veluti relatam imaginem suam: ad imaginem suam lucem, quibusdam pigmentis et stilla ad caelum. Si autem dimicaveritis si autem si diligitis Deum, qui est caelum, in te ipsum visum somnio, sicut Pater eius in armis; immo, ipse Dominus possessio tua. Deus meus, et non potero ad vos in caelum? ... quomodo tantum cupio! Fac me dignus.

EXERCITATIO. - Saepe Nolite putare quia Deus videt te. Dolabellae pr pecuniae redactae quinque Pater noster, qui habitas in oblivione traditus coram deo.