Practical caritatem dies: providentiam tamen Dei

PROVIDENTIA

1. Providentia est. Non est sine causa effectus. In mundo video te assidue legi, quae regit omnia, et omnem fructum arboris anno altero sermone repetit sua, semper avis invenit, paulatim ad frumenti ejus; Responsorium perfecte ratio et organa corporis rationem quam destinantur qui condidit leges motus solis et stellarum Qui misit ad aquas et ros a caelo fecundante? Tuam et ipse salvabit: imperat (Sap. XIV). Credis et noli sperare? Tu eris aut subiciemur dixerunt durus est Dei?

2. Quod perturbationes atque iniuriis experiri. Opera autem Dei mysteriis nostrae mentis limitata; nunc patet quod non semper est et impius iustus adepto pessimus triumphos, secum eam! Licet hoc a Deo meretur duplices est probare et quod bonum est; Vereor libertas hominis non modo mereri supplicia aeterna praemia. Si ergo non pusillo animo fiant tot iniurias videre in hoc mundo.

3. ne ad sanctum nos ipsos Providentiae progressione custodiat. Non centum bonitatis argumentis conferant? Nonne tibi mille pericula evadere? Non secundum Deum conqueri non consiliis, non Deum, qui seducunt vos. Quia omne opus ejus loquétur judícium tuum: de corpore, de anima, in vita spirituali tanquam in aeternum. Nemo speravit in Domino, et decipi (Eccli. II, XI). S. Caietani impetret vobis fiducia de Providentiae actione sua.

EXERCITATIO. - Fac actum est de fide et patientia in Deum; ut Caietanus S. pater da Vicéntiæ quinque recitat, cuius festum hodie celebramus