Practical caritatem dies, ne vitium quieti aliquantum vacaret,

1. Tribulationes cordis comedit. Omne vitium poenam sibi et cor suum qui desperat tot contumeliarum et in unam tristis invida cum ira dominus ejus torpescat una cum pateretur, idle autem est tedium perit! Quam est felix vita illorum qui operatur, etiamsi non ibi pauper viveret! Super diuites licet gouache auro discedere cernis, et satietatem Melancholiae ignaviae poenas. Quid enim habes diu? Non enim vos estis, quia otiosa est

2. Quod malitiae quieti aliquantum vacaret. Et Spiritus sanctus dicit, quod Pater est iners vitium est; David quoque satis probant. Otiosis horis quot malae cogitationes ad mentem; Quam multa autem peccata sunt scelus! Meditabor tibi in tempore otii, et die. nocte una tantum vel certe nihil exprobrare te Non est bonum tempus otio vastantes quae erit proxima ad rationem ad Dominum?

3. Otium, damnatum a Deo. In lege opus erat, scripsit in tertio praecepto. Et erit opus sex diebus, in die septimo erit vobis requiem. Universalis lex divina, et omnibus conditionibus, quae omnia civitatibus, quicumque enim sine iusta causa erumpit rationem reddet Deo. Et comedent panem in sudore vultus tui vesceris ingerendumque subinde in eas est Deus ad Adam: qui non operatur, non manducant, ait S. Pauli. Ne glorietur accinctus aeque ut expendas multas horas per otium subjacere ...

EXERCITATIO. - ne tempus perdere hodie; propter hoc quod plura opus metere aeternitatis