De die autem cultus fiat per humilem orationis

Quid autem proprie est in humilitate supplicandi progressam esse. Quid vultis mecum iudicio contendere rex interrogasset in sono superbus? Quid est homo, ut ex ragged Si pauper superbus est in sono caritas poposcit? Mendici Dei sumus, inquit S. Augustini. Tot miseriis, omnimodo et corpus habebit in aeternum tempus est gratia suprema si Dominus exaudiet te Et tu super pedes plena te, paene dignum orantes! Quid est superbia?

Audi Iesu non est ad cor. Hoc commemorat parabola de Pharisaeo et publicano. Et hoc, scilicet peccatum, sed humilem; unum virtutibus ornatus apparuit et eximio quod dabatur? Qui autem se exaltaverit humiliabitur altitudo! Et Oratio humiliantis se, dicit quod clericus pertingit ad caelum, et inde non discedere, nisi qui responderunt est. Beneficia Dei commemoranda ad humilem, scribit S. Petri. Quam multi de reditu orationis publica damnatus ob atrocitatem superbia!

Iesus supplex orabat. Considerans habitus suo in horto Gethsemani. Suppliciter oravit Jesus, humilem praesens, positis genibus suis prone seu faciem super terram, affligeres in verbis, dicens: Pater, si fieri potest, transeat a me calix sit et fiat voluntas tua, non est meum; humiliter et enixe, nec quisquam praeter merita dari et multa; humilem non audivit gemitum edidit nulla. Si Oro supplex et audiri. Dubitas fidem Iesu

EXERCITATIO. - Semper in animo sit humilem et incommoditas in loco quodam tempore orationis.