De cultu diei oratio ex consolatione

Consolamini consolamini in tribulationibus. Incusso subruta infortunii in amaritudinem lacrymarum: ad saecularia iuret, et blasphemiæ dies iste: de modo petit: accipit qui plus inde solatii consequemur? Illud iam pondere premitur desperat, et auget; fidelis rursus ad Jesum et Mariam, ut patronus sanctus, orante et plorat et orantes se sentit et fortitudinem, et voce, ut videtur dices ad eum: Ego vobiscum sum in tribulatióne: et salvum te ... Christiano abdicationem sit admovere quod reficiat resina. Qui non accipit mihi? Orationis. Nec umquam conatus est?

Consolamini consolamini in tentationibus. Licet fragilis calamos in aquas validas tentationem, ne corruat; quia non habemus in animo sensi ineffabili modo Iesus invocavit: Erat Joseph, et in oscula ruens in numisma in tenentes imaginem Crucifixi! Arcem inexpugnabilem fieri orando hostem Chrysostomus dicit; diaboli qui utitur contra telum orationis, adiungit S. Hilarii contextuit; Et Jesum, Vigilate et orate ut non intretis in tentationem. Meminisse.

Consolamini consolamini in omni necessitate. Multis privationes vel pondere crucibusque cordis aperiat cessabunt fueris spe bona Numquid non ita orationis? Timor questus perdidit in aeternum, dicto citius orationis nobis, facit nos sentire: mecum eris in caelis. Metu iudicii oratio admonemur: Modicae fidei, quare dubitasti? In quacumque necessitate, cur non tu deum conversus est primum? Non est remedium orationis in universal!

EXERCITATIO. - Repeat hodie: Deus, in adiutorium meum tolli.