San Cornelius, Sancte ad diem Septembris XVI

(D. MCMLXXVI)

A history of San Cornelius
Quia nullus fuit papa XIV menses post martyrium Sancti Fabiane ex tota structura eius qui persecutionem Ecclesiae. Per intermissione ab ecclesia regebatur collegii sententia pontifex maximus. S. Cyprianus, amicus Cornelio, ut scribit Cornelius consul electus 'est ad arbitrium Dei et Christi testimonium maxime per clericos et per suffragium populi, et senes de sacerdotibus et bonorum virorum consensu. '

Maximus forsit a Cornelio, ad terminum duorum annorum erat facere papa cum poenitentiae sacramenti insignem focused in readmission christianorum, qui fidem negavit illorum in tempore persecutionem. In finem, duo extrema sunt damnassent. Cyprianus totius Africa papam appellasset modo relabitur ponere confirmare sententiam episcopo reconciliari.

Romae vero contrarium Cornelio parte offendit. Post electionem suam, sacerdos nomine dictus (una eorum quae quinque rexit ecclesiam), qui contra Caecilianum alterum episcopum of Rome, unus de primo antipopes, aliqua consecratio adhiberi. Ille negavit quemquam esse in ecclesia potestatem habuisse ad conciliandos Et accusaverunt populum non solum, sed etiam qui reus est homicidii, scortationis, secundum matrimonium fornicario concubitu, sive! Cornelio omnium favorem ecclesiae (Africa maxime Cyprianus) damnando Novatiano tamen aliquot saeculis duravit sect. Cornelio in synodo Romae tenuit, et CCLI iussit, ut in "identidem errant 'sit Ecclesia in communi rediit" medicamina concurrebant paenitentiam reverti ».

Cyprianus Cornelio amicitia colatur aemuli diu cum Cypriani adversus eum. Sed forsit est solved.

Un documento di Cornelio mostra l'estensione dell'organizzazione nella Chiesa di Roma alla metà del III secolo: 46 sacerdoti, sette diaconi, sette suddiaconi. Per estimacionem quod Christianorum numero circiter 50.000. Qui mortuus est propter laborem ejus exsilium, in qua nunc Civitavecchia.

Iam meditatio
Satis videtur vera dicere falsum esse, ut paene uno tempore et ad alium doctrinam propositus est in Ecclesia historia. Vidit hoc saeculo tertio solutionem problematis vix considerandum antequam poenitentiam reconciliantur cum Ecclesia fieri mortale. Cornelii et Cypriani homines quasi instrumenta fuerunt in auxilio Dei peracta, prudens adhuc Ecclesia inveniam viam, utpote ab extremis grauia uideri. Semper vivens fluxus, ex parte sunt Ecclesiae traditionis, cavendum sit continuatio quae est a Christo recluso ac dispensantem novum experientia et usus per sapientiam ex illis, qui fuerunt ante.