Incredibili Mirjana nuntium datum est, May VIII MMXX
Filioli! Et non quæratis pacem nequiquam bene perpendere oportet et prava. Dura patitur a amandum cordibus vestris facti sunt non est vanitas. Voca nomen est Filius meus. Recipiunt Ipsum corde. Filii tantum in nomine meo, dabit vobis bene ens et verum habent veram pacem cordis tui. Tu nosti solus hoc modo caritas Dei et expandit eos. Et facti sunt mihi invitare te ad illos.
Quidam autem biblicarum auxilium nostrum intelligere potest nuntio.
Qoelet I: 1,1-18
Verba ex Qoelet, filius David, rex, de Jerusalem. Vanitas vanitatum, dixit Qoelet, vanitas vanitatum et omnia vanitas. Quid prodest homini de universo labore quo laborat sub sole? Generatio praeterit et generatio advenit terra vero semper eadem manet. Sol et solis occasum properat ad locum unde orietur. Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem et vicissim procedit spiritus orbem redit. Omnia flumina intrant mare et mare non redundat: ad destinatum illi fluvii ceptum iter. Labore et cur nemo omnia. Non saturatur oculus viderit satisfecit nec auris auditu. Quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum; Nihil sub sole novum. Nihil est de quo dicere potest: "Ecce hoc novum est"? In hoc iam in saecula quæ fuerunt ante nos. Amplius veterum memoria sed nec eorum qui memor sit posterius. Vanitas scientiam Ego Qoelet fui rex Israel in Ierusalem. Et profectus est quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub caelo. Et hoc est opus, ut aliquem dolorem inflixit Deus nobis imposuit viri, ut non sit in ea pugna. Vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus est. Quae prava difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus. Cogitavi, et ait ad me: "ecce Ego sum, et maius erat maior quam sapientia quae illis qui fuerunt ante me in Hierusalem sapientia quoque. Capta est anima mea magna cura sapientiae, et scientiae ". Placuit ergo mihi scire sapientiam, et scientiam, tum et errorem imprudentium: et non intellexerunt quod haec etiam vento persequimur, quia sapientiam multum, multum tribulationis; qui addit scientiam, addit dolorem.