តើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទជាអ្វី?

ពីមួយពេលទៅមួយពេលមានរឿងជាច្រើនដែលយើងចង់អោយព្រះគម្ពីរនិយាយអោយច្បាស់ជាងវាទៅទៀត។ ឧទាហរណ៍ជាមួយនឹងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកយើងគួរជ្រមុជទឹកឬប្រោះស្ត្រីអាចចាស់ហើយតើប្រពន្ធរបស់កាអ៊ីនមកពីណាតើឆ្កែទាំងអស់ទៅឋានសួគ៌ហើយដូច្នេះនៅឯណា? ខណៈពេលដែលអត្ថបទខ្លះទុកកន្លែងសម្រាប់ការបកស្រាយច្រើនជាងយើងភាគច្រើនមានផាសុកភាពមានកន្លែងផ្សេងទៀតរាប់មិនអស់ដែលព្រះគម្ពីរមិនមានភាពមិនច្បាស់លាស់។ តើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទជាអ្វីនិងអ្វីដែលព្រះគិតអំពីវាគឺជាបញ្ហាដែលមិនអាចមានការសង្ស័យអំពីជំហរនៃព្រះគម្ពីរ។

ប៉ូលមិនបាននិយាយអ្វីសោះនៅពេលដែលគាត់និយាយថា "ពិចារណាអវយវៈនៃរូបកាយរបស់អ្នកដូចជាស្លាប់ទៅដោយអំពើអសីលធម៌អំពើស្មោកគ្រោកចំណង់តណ្ហាអាក្រក់និងការលោភលន់ដែលជាចំនួនរូបព្រះ" (កូល៉ុស ៣: ៥) ហើយអ្នកនិពន្ធជនជាតិហេព្រើរបានព្រមានថា៖ «អាពាហ៍ពិពាហ៍ វាត្រូវបានគេប្រារព្ធដើម្បីជាកិត្តិយសដល់មនុស្សទាំងអស់ហើយគ្រែអាពាហ៍ពិពាហ៍មិនត្រូវមានភាពស្មោកគ្រោកឡើយពីព្រោះអ្នកដែលសហាយស្មន់និងអ្នកកំផិតនឹងព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោស” (ហេព្រើរ ១៣: ៤) ។ ពាក្យទាំងនេះមានន័យតិចតួចនៅក្នុងវប្បធម៌បច្ចុប្បន្នរបស់យើងដែលតម្លៃត្រូវបានចាក់ឬសក្នុងបទដ្ឋានវប្បធម៌ហើយផ្លាស់ប្តូរដូចជាខ្យល់ដែលកំពុងបក់។

ប៉ុន្តែសម្រាប់ពួកយើងដែលមានសិទ្ធិអំណាចខាងបទគម្ពីរមានបទដ្ឋានខុសគ្នាមួយពីរបៀបដើម្បីស្គាល់រវាងអ្វីដែលអាចទទួលយកបាននិងអ្វីដែលល្អនិងអ្វីដែលត្រូវថ្កោលទោសនិងជៀសវាង។ សាវ័កប៉ូលបានព្រមានដល់ព្រះវិហាររ៉ូម៉ាំងកុំ ឲ្យ «ត្រាប់តាមលោកីយនេះតែត្រូវផ្លាស់ប្រែដោយការផ្លាស់ប្រែគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ» (រ៉ូម ១២: ២) ។ ប៉ូលយល់ថាប្រព័ន្ធពិភពលោកនេះដែលយើងកំពុងរស់នៅនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះនៅពេលយើងរង់ចាំការសម្រេចនៃរជ្ជកាលរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានតម្លៃរបស់វាដែលកំពុងស្វែងរកជានិច្ចដើម្បី "អនុលោម" អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនិងមនុស្សគ្រប់គ្នាឱ្យទៅជារូបភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេហួសចិត្តជារឿងតែមួយដែលព្រះ វាបានធ្វើតាំងពីដើមមក (រ៉ូម ៨:២៩) ។ ហើយមិនមានចន្លោះណាមួយដែលការអនុលោមតាមវប្បធម៌នេះត្រូវបានគេមើលឃើញជាលក្ខណៈក្រាហ្វិកច្រើនជាងវាទាក់ទងនឹងសំណួរនៃភេទ។

តើគ្រិស្ដសាសនិកគួរដឹងអ្វីខ្លះអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ?
ព្រះគម្ពីរមិននៅស្ងៀមចំពោះសំណួរអំពីក្រមសីលធម៌ផ្លូវភេទទេហើយមិនទុកឱ្យយើងយល់ដោយខ្លួនឯងថាតើភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទជាអ្វីដែរ។ ព្រះវិហារកូរិនថូសមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះប៉ុន្តែមិនមែនជាអ្វីដែលអ្នកចង់អោយក្រុមជំនុំរបស់អ្នកធ្វើនោះទេ។ ប៉ូលបានសរសេរហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «មានសេចក្ដីរាយការណ៍ថាមានអំពើអសីលធម៌ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាហើយមានអំពើអសីលធម៌ដែលមិនមានក្នុងចំណោមសាសន៍ដទៃទាំងនោះផងដែរ (កូរិនថូសទី ១ ៥: ១) ។ ពាក្យក្រិកដែលត្រូវបានប្រើនៅទីនេះ - និងច្រើនជាង ២០ ដងទៀតនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី - ចំពោះអំពើអសីលធម៌គឺជាពាក្យπορνεία (រោគរោគ) ។ រូបភាពអាសអាភាសពាក្យអង់គ្លេសរបស់យើងចេញមកពីរោគប៉េស។

ក្នុងកំឡុងសតវត្សរ៍ទី ៤ អត្ថបទព្រះគម្ពីរក្រិកត្រូវបានបកប្រែទៅជាឡាតាំងនៅក្នុងការងារដែលយើងហៅថាវ៉ាលហ្គេត។ នៅក្នុងភាសាវ៉ាលូហ្គេតពាក្យក្រិក porneia ត្រូវបានបកប្រែទៅជាពាក្យឡាតាំងគឺអំពើកំផិតដែលជាកន្លែងដែលទទួលបានពាក្យសហាយស្មន់។ ពាក្យថាអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទមាននៅក្នុងគម្ពីរ King James ប៉ុន្តែការបកប្រែដែលមានលក្ខណៈទំនើបនិងត្រឹមត្រូវដូចជា NASB និង ESV គ្រាន់តែជ្រើសរើសការបកប្រែវាទៅជាអំពើអសីលធម៌។

តើអំពើសហាយស្មន់រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរជាច្រើនបង្រៀនថាការសហាយស្មន់គឺត្រូវបានកំណត់ចំពោះការរួមភេទមុនពេលរៀបការប៉ុន្តែមិនមានអ្វីជាភាសាដើមទេបើមិនដូច្នេះទេពិតជាបង្ហាញទស្សនៈចង្អៀតចង្អល់បែបនេះ។ នេះប្រហែលជាមូលហេតុដែលអ្នកបកប្រែសម័យទំនើបបានជ្រើសរើសបកប្រែរោគ porneia ថាជាអំពើអសីលធម៌ក្នុងករណីភាគច្រើនដោយសារតែវិសាលភាពនិងផលប៉ះពាល់កាន់តែទូលំទូលាយ។ ព្រះគម្ពីរមិនត្រូវចាត់វិធានការដើម្បីចាត់ថ្នាក់អំពើបាបពិសេសក្រោមចំណងជើងនៃអំពើសហាយស្មន់ហើយយើងក៏មិនគួរធ្វើដូច្នោះដែរ។

ខ្ញុំជឿថាវាមានសុវត្ថភាពក្នុងការសន្មតថារោគខាន់ស្លាសំដៅទៅលើសកម្មភាពផ្លូវភេទណាមួយដែលកើតឡើងនៅខាងក្រៅបរិបទនៃការរចនាអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះដែលរួមបញ្ចូលទាំងរូបភាពអាសអាភាសការរួមភេទក្រៅភេទឬសកម្មភាពផ្លូវភេទដទៃទៀតដែលមិនគោរពព្រះគ្រីស្ទ។ សាវកបានព្រមានពួកអេភេសូរថា«ភាពអសីលធម៌ឬភាពអសីលធម៌ឬការលោភលន់មិនចាំបាច់មានឈ្មោះក្នុងចំណោមអ្នកទេដូចជាសិទ្ធិសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធដែរ ហើយមិនត្រូវមានអ្វីដែលគួរអោយស្អប់ខ្ពើមនិងឆោតល្ងង់ឬនិយាយកំប្លែងដែលមិនសមរម្យនោះទេតែត្រូវអរព្រះគុណវិញ” (អេភេសូរ ៥: ៣-៤) ។ រូបថតនេះផ្តល់ឱ្យយើងនូវរូបភាពមួយដែលពង្រីកអត្ថន័យដើម្បីរួមបញ្ចូលវិធីដែលយើងនិយាយជាមួយគ្នាផងដែរ។

ខ្ញុំក៏ត្រូវបានបង្ខំឱ្យមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដែលនេះមិនសន្មតថារាល់សកម្មភាពផ្លូវភេទទាំងអស់នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ផ្តល់កិត្តិយសដល់ព្រះគ្រីស្ទ។ ខ្ញុំដឹងថាការរំលោភបំពានជាច្រើនកើតឡើងនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ហើយគ្មានការសង្ស័យទេថាការជំនុំជំរះរបស់ព្រះនឹងមិនត្រូវបានលើកលែងដោយសាមញ្ញពីព្រោះមនុស្សមានកំហុសបានធ្វើបាបភរិយារបស់គាត់។

អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វី?
វាពិតជាមានទំនុកចិត្តថាព្រះដែលស្រឡាញ់អាពាហ៍ពិពាហ៍និងស្អប់ការលែងលះគ្នា (ម៉ាឡាគី ២:១៦) តាមពិតមើលទៅការអត់ឱនចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានសេចក្តីសន្យាដែលបញ្ចប់ដោយការលែងលះ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថាអ្នកណាដែលលែងលះដោយហេតុផលណាមួយ“ លើកលែងតែហេតុផលនៃភាពមិនស្មោះត្រង់” (ម៉ាថាយ ៥:៣២ NASB) បានប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់ហើយប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់រៀបការជាមួយអ្នកដែលបានលែងលះដោយហេតុផលណាមួយក្រៅពីការមិនស្មោះត្រង់គាត់ក៏ផិតក្បត់ដែរ។

អ្នកប្រហែលជាបានទាយវារួចហើយប៉ុន្តែពាក្យដែលមិនស្អាតនៅក្នុងភាសាក្រិកគឺជាពាក្យដូចគ្នាដែលយើងបានកំណត់រួចហើយថាជារោគ porneias ។ ទាំងនេះគឺជាពាក្យរឹងមាំដែលផ្ទុយពីទស្សនៈនៃវប្បធម៌របស់យើងស្តីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះប៉ុន្តែវាជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

អំពើបាបនៃអំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ (អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ) មានសក្តានុពលក្នុងការបំផ្លាញទំនាក់ទំនងដែលព្រះបានបង្កើតដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះប្តីឬប្រពន្ធរបស់គាត់ដែលជាព្រះវិហារ។ ប៉ុលបានណែនាំស្វាមីទាំងឡាយ ឲ្យ «ស្រឡាញ់ភរិយារបស់អ្នកដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានស្រឡាញ់ដល់ពួកជំនុំហើយបានលះបង់សំរាប់នាងផង» (អេភេសូរ ៥:២៥) ។ កុំធ្វើឱ្យខ្ញុំខុសវាមានរឿងជាច្រើនដែលអាចសម្លាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាអំពើបាបខាងផ្លូវភេទមានលក្ខណៈសាហាវនិងបំផ្លាញហើយជារឿយៗធ្វើឱ្យរបួសនិងស្នាមរបួសជ្រៅបែបនេះហើយទីបំផុតបំបែកកិច្ចព្រមព្រៀងតាមរបៀបដែលកម្រនឹងត្រូវជួសជុល។

ជូនចំពោះក្រុមជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូសប៉ូលបានប្រាប់ការព្រមានដ៏រំជួលចិត្តនេះថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេថារូបកាយរបស់អ្នករាល់គ្នាជាសរីរាង្គរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ។ ។ បងប្អូនមិនជ្រាបទេឬថាអ្នកណារួមរ័កជាមួយស្ដ្រីពេស្យាគឺជារូបកាយតែមួយរបស់នាង? ព្រោះគាត់និយាយថា«អ្នកទាំងពីរនឹងទៅជាសាច់តែ ១ » (កូរិនថូសទី ១ ៦: ១៥-១៦) ។ ជាថ្មីម្តងទៀតអំពើបាបនៃអំពើអសីលធម៌ (អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ) គឺធំទូលាយជាងអំពើពេស្យាចារតែឯងប៉ុន្តែគោលការណ៍ដែលយើងរកឃើញនៅទីនេះអាចត្រូវបានអនុវត្តលើគ្រប់វិស័យនៃភាពអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ រាងកាយរបស់ខ្ញុំមិនមែនជារបស់ខ្ញុំទេ។ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទខ្ញុំបានក្លាយជាចំណែកនៃរូបកាយរបស់គាត់ (កូរិនថូសទី ១ ១២: ១២-១៣) ។ នៅពេលខ្ញុំធ្វើបាបខាងផ្លូវភេទវាដូចជាខ្ញុំអូសព្រះគ្រីស្ទនិងរូបអង្គផ្ទាល់របស់គាត់ចូលរួមជាមួយខ្ញុំក្នុងអំពើបាបនេះ។

អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទក៏ហាក់ដូចជាមានវិធីយកសេចក្ដីស្រឡាញ់និងគំនិតរបស់យើងធ្វើជាចំណាប់ខ្មាំងតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យដែលមនុស្សខ្លះមិនដែលបំបែកច្រវាក់នៃទាសភាពរបស់ពួកគេ។ អ្នកនិពន្ធជនជាតិហេព្រើរបានសរសេរអំពី“ អំពើបាបដែលងាយនឹងទាក់យើង” (ហេព្រើរ ១២: ១) ។ នេះហាក់ដូចជាអ្វីដែលប៉ូលបានគិតនៅពេលគាត់បានសរសេរទៅកាន់អ្នកជឿអេភេសូរថា“ ពួកគេមិនដើរទៀតទេសូម្បីតែសាសន៍ដទៃក៏ដើរតាមភាពឥតប្រយោជន៍នៃគំនិតរបស់ពួកគេដែរ។ ។ ។ ប្រែជាស្ពឹកស្រពន់ស្រពាប់ស្រពោនចំពោះការប្រព្រឹត្តមិនស្អាតគ្រប់យ៉ាង” (អេភេសូរ ៤: ១៧-១៩) ។ អំពើបាបខាងផ្លូវភេទចូលក្នុងគំនិតយើងហើយនាំយើងទៅជាឈ្លើយតាមរបៀបដែលយើងច្រើនតែមិនយល់រហូតដល់វាយឺតពេលហើយ។

អំពើបាបខាងផ្លូវភេទអាចជាអំពើបាបឯកជនមួយប៉ុន្តែគ្រាប់ពូជដែលបានដាំដោយសំងាត់ក៏បង្កើតផលដែលបំផ្លិចបំផ្លាញបំផ្លាញអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាសាធារណៈព្រះវិហារអាជីពហើយនៅទីបំផុតប្លន់អ្នកជឿពីសេចក្តីអំណរនិងសេរីភាពនៃភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ រាល់អំពើបាបខាងផ្លូវភេទគឺជាភាពស្និទ្ធស្នាលក្លែងក្លាយដែលត្រូវបានរចនាឡើងដោយឪពុកនៃសេចក្តីកុហកដើម្បីជំនួសឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ដំបូងរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

តើយើងអាចយកឈ្នះអំពើបាបនៃអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដោយរបៀបណា?
ដូច្នេះតើអ្នកប្រយុទ្ធនិងឈ្នះនៅក្នុងវិស័យបាបកម្មខាងផ្លូវភេទយ៉ាងដូចម្តេច?

1. ត្រូវទទួលស្គាល់ថាវាជាព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះដែលប្រជាជនរបស់ទ្រង់រស់នៅក្នុងជីវិតបរិសុទ្ធនិងបរិសុទ្ធហើយថ្កោលទោសអំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទគ្រប់ប្រភេទ (អេភេសូរ ៥; កូរិនថូសទី ១ ៥, ថែស្សាឡូនីចទី ១ ៤: ៣)

២- សារភាព (ជាមួយព្រះ) បាបរបស់អ្នកចំពោះព្រះ (១ យ៉ូហាន ១: ៩-១០) ។

៣. សារភាពនិងទុកចិត្តលើអ្នកចាស់ទុំដែលទុកចិត្ត (យ៉ាកុប ៥:១៦) ។

៤. ព្យាយាមរំmindកគំនិតរបស់អ្នកដោយបំពេញវាក្នុងបទគម្ពីរហើយចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងគំនិតរបស់ព្រះ (កូល៉ុស ៣: ១-៣, ១៦) ។

៥. ដឹងថាព្រះគ្រីស្ទតែម្នាក់ឯងគឺជាអ្នកដែលអាចរំដោះយើងចេញពីទាសភាពដែលខាងសាច់ឈាមមារនិងលោកីយបានបង្កើតការចងចាំនៅក្នុងការដួលរលំរបស់យើង (ហេព្រើរ ១២: ២) ។

ទោះបីជាខ្ញុំសរសេរគំនិតរបស់ខ្ញុំខ្ញុំដឹងថាសម្រាប់អ្នកដែលហូរឈាមនិងដកដង្ហើមដកដង្ហើមនៅសមរភូមិពាក្យទាំងនេះអាចមើលទៅដូចជាទទេហើយអាចឃ្លាតឆ្ងាយពីភាពតក់ស្លុតនៃការតស៊ូក្នុងជីវិតពិតដើម្បីភាពបរិសុទ្ធ។ គ្មានអ្វីដែលអាចបន្ថែមទៀតពីចេតនារបស់ខ្ញុំទេ។ ពាក្យរបស់ខ្ញុំមិនមែនមានន័យថាជាបញ្ជីត្រួតពិនិត្យឬដំណោះស្រាយសាមញ្ញទេ។ ខ្ញុំបានព្យាយាមផ្តល់នូវសេចក្តីពិតនៃព្រះនៅក្នុងពិភពនៃការកុហកនិងការអធិស្ឋានដែលថាព្រះនឹងដោះលែងយើងពីច្រវាក់ទាំងអស់ដែលចងភ្ជាប់យើងដើម្បីឱ្យយើងអាចស្រឡាញ់គាត់កាន់តែច្រើន។