ហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានទំនុកតម្កើងដល់យើង? តើខ្ញុំអាចចាប់ផ្តើមអធិស្ឋានទំនុកដំកើងយ៉ាងដូចម្តេច?

ពេលខ្លះយើងទាំងអស់គ្នាខំស្វែងរកពាក្យដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់យើង។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលព្រះបានប្រទានទំនុកដំកើងដល់យើង។

កាយវិភាគសាស្ត្រនៃផ្នែកទាំងអស់នៃព្រលឹង

អ្នកធ្វើកំណែទម្រង់នៅសតវត្សរ៍ទី ១៦ ចនខលវិនបានហៅទំនុកតម្កើងថា“ កាយវិភាគវិទ្យានៃគ្រប់ផ្នែកនៃព្រលឹង” ហើយបានសង្កេតឃើញថា

មិនមានអារម្មណ៍ថានរណាម្នាក់អាចដឹងអំពីរឿងនោះមិនត្រូវបានតំណាងនៅទីនេះដូចជានៅក្នុងកញ្ចក់ទេ។ ឬផ្ទុយទៅវិញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានមកទីនេះ។ ។ ។ រាល់ការឈឺការឈឺចាប់ការភ័យខ្លាចការសង្ស័យក្តីកង្វល់ការព្រួយបារម្ភនិងភាពស្មុគស្មាញនៅក្នុងរយៈពេលខ្លីអារម្មណ៍រំជើបរំជួលទាំងអស់ដែលគំនិតរបស់បុរសនឹងមិនត្រូវបានរំខាន។

ឬដូចអ្នកណាម្នាក់បានកត់សម្គាល់ខណៈដែលបទគម្ពីរឯទៀតនិយាយមកកាន់យើងទំនុកដំកើងនិយាយសម្រាប់យើង។ ទំនុកតម្កើងផ្តល់ឱ្យយើងនូវវាក្យសព្ទដ៏សំបូរបែបសម្រាប់និយាយទៅកាន់ព្រះអំពីព្រលឹងរបស់យើង។

នៅពេលដែលយើងចង់ថ្វាយបង្គំយើងមានទំនុកនៃការអរព្រះគុណនិងសរសើរ។ នៅពេលដែលយើងពិបាកចិត្តនិងធ្លាក់ទឹកចិត្តយើងអាចអធិស្ឋានទំនុកត្អូញត្អែរ។ បទទំនុកដំកើងផ្តល់នូវការថប់បារម្ភនិងការភ័យខ្លាចរបស់យើងហើយបង្ហាញយើងពីរបៀបដាក់កង្វល់របស់យើងលើព្រះអម្ចាស់និងទុកចិត្តលើព្រះអង្គ។ សូម្បីតែអារម្មណ៍នៃកំហឹងនិងភាពជូរចត់ក៏អាចរកឃើញនៅក្នុងទំនុកដំកើងបណ្តាសាដែលមានមុខងារដូចជាការស្រែកឈឺចាប់នៃការឈឺចាប់ការស្រែកច្រៀងនៃកំហឹងនិងកំហឹង។ (ចំនុចនេះគឺស្មោះត្រង់នឹងកំហឹងរបស់អ្នកចំពោះព្រះកុំខឹងនឹងអ្នកដ៏ទៃ!)

រឿងនៃការប្រោសលោះនៅក្នុងល្ខោនព្រលឹង
បទទំនុកដំកើងខ្លះពិតជាត្រូវគេបោះបង់ចោល។ សូមយកទំនុកតម្កើង ៨៨: ១ ដែលបកស្រាយអំពីអត្ថបទគម្ពីរដែលគ្មានសង្ឃឹមបំផុតមួយនៅក្នុងបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែទំនុកដំកើងទាំងនោះក៏មានប្រយោជន៍ដែរព្រោះវាបង្ហាញយើងថាយើងមិននៅម្នាក់ឯងទេ។ ពួកបរិសុទ្ធនិងមនុស្សមានបាបពីយូរយារមកហើយក៏ដើរកាត់ជ្រលងភ្នំនៃម្លប់ងងឹតនៃសេចក្តីស្លាប់។ អ្នកមិនមែនជាមនុស្សទីមួយដែលមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស់ក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម។

ប៉ុន្តែលើសពីនេះទៅទៀតទំនុកច្រៀងនៅពេលអានទាំងមូលបង្ហាញពីល្ខោននៃការប្រោសលោះនៅក្នុងល្ខោនព្រលឹង។ អ្នកប្រាជ្ញខាងព្រះគម្ពីរខ្លះបានសង្កេតឃើញវដ្ត ៣ នៅក្នុងទំនុកដំកើង៖ វដ្តនៃការតំរង់ទិសការវង្វេងស្មារតីនិងភាពវាងវៃ។

1. ការតំរង់ទិស

ទំនុកនៃការតំរង់ទិសបង្ហាញយើងពីប្រភេទនៃទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះដែលយើងត្រូវបានបង្កើតឡើងដែលជាទំនាក់ទំនងដែលបង្ហាញដោយការទុកចិត្តនិងការទុកចិត្ត។ អំណរនិងការគោរពប្រតិបត្តិ; ការគោរពសេចក្តីអំណរនិងការពេញចិត្ត។

2. ភាពវង្វេងស្មារតី

ទំនុកដំកើងនៃការវង្វេងស្មារតីបង្ហាញយើងពីមនុស្សដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពធ្លាក់ចុះ។ ការថប់បារម្ភការភ័យខ្លាចភាពខ្មាស់អៀនកំហុសការធ្លាក់ទឹកចិត្តកំហឹងការសង្ស័យការអស់សង្ឃឹម: ប្រទាលកន្ទុយក្រពើនៃអារម្មណ៍របស់មនុស្សពុលរកឃើញកន្លែងរបស់វានៅក្នុងទំនុកតម្កើង។

3. ការបញ្ចូនឡើងវិញ

ប៉ុន្តែទំនុកដំកើងនៃការសម្រិតសម្រាំងពិពណ៌នាអំពីការផ្សះផ្សានិងការប្រោសលោះក្នុងការអធិស្ឋាននៃការប្រែចិត្ត (ទំនុកច្រៀងដ៏ល្បីល្បាញ) បទចំរៀងនៃការថ្លែងអំណរគុណនិងទំនុកតម្កើងនៃការសរសើរដែលលើកតម្កើងព្រះសម្រាប់ការសង្រ្គោះរបស់គាត់ជួនកាលចង្អុលទៅព្រះយេស៊ូវព្រះអម្ចាស់មេស្ស៊ី។ និងស្តេចដាវីឌដែលបំពេញការសន្យារបស់ព្រះបង្កើតនគរព្រះជាម្ចាស់និងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ថ្មី។

ទំនុកតម្កើងបុគ្គលភាគច្រើនធ្លាក់ចូលទៅក្នុងផ្នែកមួយនៃជំពូកទាំងនេះខណៈពេលដែលអ្នកតែងទំនុកដំកើងទាំងមូលផ្លាស់ប្តូរភាគច្រើនពីការវិវត្តទៅជាការរអាក់រអួលពីការយំនិងការសោកសៅដើម្បីគោរពបូជានិងការសរសើរ។

វដ្តទាំងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីក្រណាត់មូលដ្ឋាននៃបទគម្ពីរ: ការបង្កើតការដួលរលំនិងការលោះ។ យើងត្រូវបានបង្កើតមកដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះដូចអ្វីដែលសាសនាចាស់និយាយថា“ គោលបំណងសំខាន់របស់មនុស្សគឺលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់និងរីករាយជាមួយព្រះអង្គជារៀងរហូត” ។ ប៉ុន្តែការដួលនិងអំពើបាបផ្ទាល់ខ្លួនទុកឱ្យយើងវង្វេងស្មារតី។ ជីវិតរបស់យើងច្រើនតែមិនពេញដោយការថប់បារម្ភការខ្មាស់អៀនកំហុសនិងការភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលយើងបានជួបព្រះដែលបានលោះយើងនៅចំកណ្តាលនៃស្ថានភាពនិងអារម្មណ៍តានតឹងទាំងនោះយើងឆ្លើយតបដោយការរំpenកថ្មីការកោតសរសើរការអរព្រះគុណការសង្ឃឹមនិងការសរសើរ។

អធិដ្ឋានទំនុកតម្កើង
គ្រាន់តែរៀនវដ្តមូលដ្ឋានទាំងនេះនឹងជួយឱ្យយើងយល់ពីរបៀបដែលទំនុកច្រៀងផ្សេងៗអាចមានប្រសិទ្ធិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ដើម្បីបន្ទរអេកហ្គេនផឺសុនទំនុកដំកើងគឺជាឧបករណ៍សម្រាប់អធិស្ឋាន។

ឧបករណ៍ជួយយើងធ្វើការងារមិនថាវាជួសជុលក្បាលម៉ាសីនតឹកខូចសាងសង់ទំនប់ថ្មីផ្លាស់ប្តូរឧបករណ៍ជំនួសនៅក្នុងយានយន្តឬដើរឆ្លងកាត់ព្រៃ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវទេអ្នកនឹងមានការលំបាកច្រើនក្នុងការបំពេញការងារ។

តើអ្នកធ្លាប់សាកល្បងប្រើទួណឺវីសហ្វីលីពនៅពេលអ្នកពិតជាត្រូវការក្បាលរាបស្មើទេ? បទពិសោធន៍គួរឱ្យធុញទ្រាន់។ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនដោយសារកំហុសរបស់ភីលីពទេ។ អ្នកទើបតែជ្រើសរើសឧបករណ៍មិនត្រឹមត្រូវសម្រាប់ភារកិច្ចនៅនឹងដៃ។

រឿងមួយដែលសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចរៀនពីការដើរជាមួយព្រះគឺរបៀបប្រើបទគម្ពីរតាមបំណងរបស់គាត់។ បទគម្ពីរទាំងអស់បានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះប៉ុន្ដែបទគម្ពីរទាំងអស់មិនសមស្របនឹងរដ្ឋទាំងអស់នោះទេ។ មានពូជដែលព្រះប្រទានក្នុងពាក្យដែលបំផុសដោយព្រះវិញ្ញាណ - ជាពូជដែលសមស្របនឹងស្ថានភាពនៃមនុស្ស។ ពេលខ្លះយើងត្រូវការការលួងលោមពេលខ្លះការណែនាំនៅពេលខ្លះទៀតយើងត្រូវការការអធិស្ឋានសុំការសារភាពនិងការធានានៃព្រះគុណនិងការអត់ទោសរបស់ព្រះ។

ឧទាហរណ៍:

នៅពេលតស៊ូនឹងគំនិតថប់បារម្ភខ្ញុំត្រូវបានពង្រឹងដោយទំនុកដំកើងដែលចង្អុលបង្ហាញដល់ព្រះជាថ្មដាជាទីពឹងខ្ញុំអ្នកឃ្វាលខ្ញុំស្តេចដែលមានអធិកអធម (ឧ។ ទំនុកតម្កើង ២៣: ១, ទំនុកតម្កើង ២៧: ១, ទំនុកតម្កើង ៣៤: ១) ទំនុកតម្កើង ៤៤: ​​១, ទំនុកតម្កើង ៦២: ១, ទំនុកតម្កើង ១៤២: ១) ។

នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានឡោមព័ទ្ធដោយការល្បួងខ្ញុំត្រូវការប្រាជ្ញានៃទំនុកដំកើងដែលដឹកនាំជំហានរបស់ខ្ញុំតាមមាគ៌ានៃរូបចម្លាក់ដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ (ឧទាហរណ៍ទំនុកដំកើង ១: ១, ទំនុកតម្កើង ១៩: ១, ទំនុកតម្កើង ២៥: ១, ទំនុកតម្កើង ៣៧: ១, ទំនុកតម្កើង ១១៩: ១) ។

នៅពេលខ្ញុំផ្លុំវាហើយមានអារម្មណ៍ធុញថប់នឹងកំហុសខ្ញុំត្រូវការទំនុកដើម្បីជួយខ្ញុំសង្ឃឹមថាសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះរីងស្ងួត (ឧទាហរណ៍ទំនុកតម្កើង ៣២: ១, ទំនុកតម្កើង ៥១: ១, ទំនុកតម្កើង ១០៣: ១, ទំនុកតម្កើង ១៣០) ៖ ១) ។

ពេលផ្សេងទៀតខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវប្រាប់ព្រះថាខ្ញុំចង់បានគាត់ខ្លាំងប៉ុណ្ណាឬខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ឬខ្ញុំចង់សរសើរគាត់ខ្លាំងណាស់ (ឧទាហរណ៍ទំនុកដំកើង ៦៣: ១, ទំនុកតម្កើង ៨៤: ១, ទំនុកតម្កើង ១១៦: ១, ទំនុកតម្កើង ១៤៦: ១) ។

ការស្វែងរកនិងអធិស្ឋានទំនុកដំកើងដែលសមនឹងរដ្ឋផ្សេងៗនៃបេះដូងរបស់អ្នកនឹងផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក។

កុំរង់ចាំរហូតដល់អ្នកមានបញ្ហា - ចាប់ផ្តើមឥឡូវនេះ
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាប្រជាជនដែលកំពុងតស៊ូនិងរងទុក្ខនឹងអានរឿងនេះហើយយកទៅជ្រកកោនក្នុងទំនុកដំកើងភ្លាម។ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលមិនមានបញ្ហាឥឡូវនេះខ្ញុំសូមនិយាយរឿងនេះ។ កុំរង់ចាំរហូតដល់អ្នកមានបញ្ហាក្នុងការអាននិងអធិស្ឋានទំនុកតម្កើង។ ចាកចេញឥឡូវនេះ។

បង្កើតវាក្យសព្ទសម្រាប់ការអធិស្ឋានសម្រាប់ខ្លួនអ្នក។ អ្នកដឹងពីកាយវិភាគសាស្ត្រនៃព្រលឹងអ្នកយ៉ាងច្បាស់។ ជ្រមុជខ្លួនអ្នកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងរឿងល្ខោននៃការប្រោសលោះដែលកើតឡើងនៅក្នុងល្ខោនបេះដូងមនុស្ស - នៅក្នុងល្ខោននៃបេះដូងរបស់អ្នក។ ស្គាល់ខ្លួនឯងជាមួយនឹងឧបករណ៍ដែលបានផ្តល់ឱ្យដោយព្រះ។ រៀនប្រើវាឱ្យបានល្អ។

ប្រើពាក្យរបស់ព្រះដើម្បីនិយាយជាមួយព្រះ។