فداکاری عملی روز: نحوه زندگی اولین ساعات روز

ساعت اول روز

1. قلب خود را به خدا تقدیم کنید ، مراقب خوبی های خدا باشید که می خواست شما را از هیچ چیز بیرون بکشد ، با این هدف که شما او را دوست دارید ، به او خدمت کنید و سپس از او در چرخه لذت ببرید. هر روز صبح که از خواب بیدار می شوید ، وقتی چشمان خود را به نور خورشید باز می کنید ، مانند یک آفرینش جدید است. خدا به شما تکرار می کند: برخیز ، زندگی کن ، مرا دوست بدار. آیا روح وجدان نباید زندگی را با قدردانی بپذیرد؟ دانستن اینکه خداوند او را برای او آفریده است ، نباید فوراً بگوید: پروردگارا ، آیا من دل خود را به شما می دهم؟ - آیا این تمرین زیبا را حفظ می کنید؟

2. روز را به خدا پیشنهاد دهید بنده از طریق کار کسانی که زندگی می کنند؟ چه کسی باید کودک را دوست داشته باشد؟ شما بنده خدا هستید؛ او شما را از میوه های زمین حفظ می کند ، دنیا را برای سکونت به شما می دهد ، به شما پاداش بهشت ​​می دهد به عنوان پاداش ، تا زمانی که شما با آن وفادار خدمت کنید و همه چیز را برای او انجام دهید. بنابراین بگویید: خدای من ، همه چیز برای شما ، شما پسر خدا ، آیا نباید سعی کنید او ، پدرتان را راضی کنید؟ بدانید که چگونه بگویید: پروردگار ، روز خود را به شما پیشنهاد می کنم ، همه را برای شما خرج کنید!

3. نماز صبح. تمام طبیعت ، خدا را صبح ، به زبان خود ستایش می کند: پرندگان ، گلها ، نسیم ملایمی که می وزد: این سرود جهانی ستایش است ، شکرگذاری به خالق! فقط شما سرما خورده اید ، با آنقدر تعهدات سپاسگزاری ، با خطرات زیادی که شما را احاطه کرده است ، با نیازهای زیادی از بدن و روح ، که فقط خدا می تواند تأمین کند. اگر نماز نخوانید. خدا شما را رها می کند ، و پس از آن ، از شما چه می شود؟

تمرین. - صبح عادت کنید که قلب خود را به خدا تحویل دهید. در روز ، تکرار کنید: همه چیز برای شما ، خدای من