تقدیم باسیلیکا سانتا ماریا مگیگور ، سنت روز برای 5 آگوست

تاریخچه وقف فسیل باسیلیکا سانتا ماریا مگیگور
اولین بار که به دستور پاپ لیبرئوس در اواسط قرن چهارم مطرح شد ، باسیلکا لیبریایی توسط پاپ Sixtus III اندکی پس از تأیید شورای افسس ، عنوان مریم را به عنوان مادر خدا در سال 431 تأیید کرد ، بازسازی شد. از خدا ، سانتا ماریا مگیگور بزرگترین کلیسای جهان است که خدا را از طریق ماری ارج می نهد. ایستاده در یکی از هفت تپه رم ، Esquiline ، بدون از دست دادن شخصیت خود به عنوان یک ریحان باستانی روم ، در مرمت های بی شماری زنده مانده است. قسمت داخلی آن سه شبستان را که به سبک هم دوره های کنستانتین تقسیم می شوند ، در اختیار دارد. موزائیک های قرن XNUMX بر روی دیوارها گواه از دوران باستان آن است.

سانتا ماریا مگگیور یکی از چهار باسیل بزرگ رومی است که به یاد کلیساهای پدرسالارانه در یادبود اولین مراکز کلیسا شناخته می شود. سان جیووانی در Laterano نماینده روم ، پطرس است. San Paolo fuori le mura ، کرسی اسکندریه ، احتمالاً کرسی به ریاست مارکو است. سن پیترو ، کرسی قسطنطنیه؛ و سنت ماری ، کرسی آنتیک ، جایی که مریم قرار بود بخش اعظم زندگی بعدی خود را بگذراند.

یک افسانه ، که پیش از سال 1000 گزارش نشده است ، نام دیگری به این جشنواره می دهد: بانوی ما اسنوها. طبق آن داستان ، یک زن و شوهر ثروتمند رومی ثروت خود را به مادر خدا قول دادند در ادعا ، او یک بارش برف معجزه آسا تابستانی را ایجاد کرد و به آنها گفت برای ساختن یک کلیسا در سایت. این افسانه مدتهاست با انتشار دوش گلبرگهای گل رز سفید از گنبد باسیلکا هر 5 اوت برگزار می شود.

بازتاب
بحث کلامی در مورد ماهیت مسیح به عنوان خدا و انسان در اوایل قرن پنجم در قسطنطنیه به شدت تب گرفت. کلیسای اسقف نستوریوس موعظه کرد که عنوان باکره "مادر خدا" را موعظه می کند و با این اصرار که باکره تنها مادر عیسی مسیح است. نستوریوس پذیرفت و حكم كرد كه از این پس مریم را در دیدن خود "مادر مسیح" بنامیم. مردم قسطنطنیه عملاً در برابر رد اسقف از اعتقاد گرامی خود قیام کردند. وقتی شورای افسس نستوریوس را تکذیب کرد ، مؤمنان با شور و شعار به خیابانها رفتند: «تئوتوکوس! توتوکوس! "