Hausnartu gaur Jainkoaren aurrean zeure apaltasunaz

Baina emakumea etorri zen eta omenaldia egin zion, esanez: "Jauna, lagun iezadazu". Erantzun zuen: "Ez da bidezkoa haurren janaria hartu eta txakurrak botatzea". "Mesedez, Jauna, esan zuen, izan ere, txakurrek jabeen mahaitik eroritako sobrak jaten dituzte". Mateo 15: 25-27

Benetan esan al du Jesusek emakume honi laguntzea txakurrei janaria botatzea bezalakoa zela? Gutako gehienok oso harrotuta egongo ginateke Jesusen harrotasunagatik. Baina esandakoa egia zen eta ez zen inolaz ere zakarra. Jesus, noski, ezin da zakarra. Hala ere, bere adierazpenak zakar izatearen azaleko alderdia du.

Lehenik eta behin, azter dezagun nolakoa den bere adierazpena. Jesusek bere alaba sendatzeko etortzeko eskatu zion. Funtsean, Jesusek esaten du ez duela grazia hori merezi. Eta egia da. Guk txakur batek mahaitik elikatzea merezi du Jainkoaren grazia merezi duen arren, hori esateko modu harrigarria bada ere, Jesusek horrela esaten du lehenik eta behin, gure egoera bekatu eta merezi gabearen egia azaltzeko. Eta emakume honek hartzen du.

Bigarrena, Jesusen adierazpenak emakume horri umiltasun eta fede handiz erreakzionatzea ahalbidetzen dio. Bere umiltasuna mahaitik jaten duen txakurrarekin paralelismoa ukatzen ez duenean ikusten da. Aitzitik, umiltasunez adierazi du txakurrek sobrak ere jaten dituztela. Wow, hau da apaltasuna! Izan ere, ziur gaude Jesusek modu umiliagarri honetan hitz egin zuela hitz egiten zuelako, zein umila zen eta erreakzionatuko zuela jakin baitzuen bere apaltasuna distira utziz bere fedea agerian uzteko. Ez zitzaion ofenditu bere duintasunaren egia xumeari; beharrean, besarkatu zuen eta Jainkoaren erruki ugari ere bilatu zuen bere zintzurkeriak izan arren.

Umiltasunak fedea askatzeko ahalmena du, eta fedeak Jainkoaren errukia eta boterea askatzen ditu. Azkenean, Jesusek hitz egiten du guztiei entzuteko: "Oh emakumea, handia da zure fedea!" Bere fedea agerian zegoen eta Jesusek fede xume horregatik omentzeko aukera aprobetxatu zuen.

Hausnartu gaur Jainkoaren aurrean zeure umiltasunaz. Nola erreakzionatuko zenuke Jesusek zurekin hitz egin izan balu horrela? Nahiko umila izan al zinateke zure duintasuna aitortzeko? Hala balitz, nahikoa fedea al zenuke Jainkoaren errukia aldarrikatzeko zure zintzurkeriak izan arren? Kalitate zoragarri hauek batera doaz (apaltasuna eta fedea) eta Jainkoaren errukia askatzen dute!

Jauna, ez naiz merezi. Lagundu nazazu ikusten. Lagundu iezadazu nire bizitzan merezi ez dudan grazia. Baina egia apal horretan, zure erruki ugaritasuna ere aintzat har dezaket eta ez dut inoiz beldurrik erratzera deitzeko beldurrik. Jesus zugan sinesten dut.