Το επίσημο σύστημα του Βατικανού παραπονιέται για «κυριαρχία, υποταγή» για θρησκευτικούς

Ο Βραζιλιάνος Καρδινάλιος João Braz de Aviz, ο ηγέτης του Βατικανού στην αφιερωμένη ζωή, επέκρινε αυτό που είπε ήταν μια κατάσταση «κυριαρχίας» που οι άνδρες κρατούν συχνά τις γυναίκες στην Καθολική Εκκλησία και τόνισαν την ανάγκη για βαθύτερη ανανέωση θρησκευτικής ζωής σε όλα τα επίπεδα.

«Σε πολλές περιπτώσεις, η σχέση μεταξύ αφιερωμένων ανδρών και γυναικών αντιπροσωπεύει ένα άρρωστο σύστημα σχέσεων υποταγής και κυριαρχίας που αφαιρεί την αίσθηση της ελευθερίας και της χαράς, μια παρεξηγημένη υπακοή», δήλωσε ο Braz de Aviz σε πρόσφατη συνέντευξη.

Ο Braz de Aviz είναι ο νομάρχης του Συνεδρίου του Βατικανού για Ινστιτούτα αφιερωμένης ζωής και Εταιρείες αποστολικής ζωής.

Μιλώντας με την SomosCONFER, την επίσημη έκδοση του Συνεδρίου της Ισπανικής Θρησκευτικής, μια ομπρέλα για θρησκευτικές εκκλησίες στην Ισπανία, ο Braz de Aviz σημείωσε ότι σε ορισμένες κοινότητες οι αρχές είναι «πολύ συγκεντρωτικές», προτιμώντας τις σχέσεις με νομικά ή φορολογικά πρόσωπα και που είναι «μικρά» ικανά για υπομονετικό και στοργικό διάλογο και εμπιστοσύνη. "

Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μόνο ζήτημα που ο Braz de Aviz εξέτασε στις σκέψεις του, που ήταν μέρος μιας ευρύτερης επανεξέτασης της θρησκευτικής ζωής υπό το φως της ώθησης του Πάπα Φραγκίσκου για ανακαίνιση δομών που στοχεύουν λιγότερο στην παρακολούθηση ξεπερασμένων μοντέλων και περισσότερα «Ευαγγελισμός.

Πολλά σκάνδαλα σε θρησκευτικές κοινότητες και λαϊκά κινήματα, έλλειψη προσκλήσεων για την ιεροσύνη και θρησκευτική ζωή, μεγαλύτερη εκκοσμίκευση και μεγαλύτερη πίεση στην κακοποίηση και εκμετάλλευση των αφιερωμένων γυναικών, συνέβαλαν όλα σε μια εσωτερική κρίση στη ζωή θρησκεία με την οποία μόλις πολλοί αρχίζουν να παλεύουν.

Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Ωκεανίας και της Αμερικής, υπάρχει έλλειψη επαγγέλματος στην αφιερωμένη ζωή, η οποία "έχει γεράσει πολύ και πλήττεται από την έλλειψη επιμονής", δήλωσε ο Braz de Aviz.

«Όσοι φεύγουν είναι τόσο συχνά που ο Φράνσις μίλησε για αυτό το φαινόμενο ως« αιμορραγία ». Αυτό ισχύει τόσο για τη στοχαστική ζωή των ανδρών όσο και των γυναικών », επιβεβαίωσε, παρατηρώντας ότι πολλά ινστιτούτα« έχουν γίνει μικρά ή εξαφανίζονται ».

Υπό το πρίσμα αυτό, ο Braz de Aviz επιβεβαίωσε ότι η αλλαγή της ηλικίας, στην οποία ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρεται συχνά ως «εποχή αλλαγής», οδήγησε σε «μια νέα ευαισθησία να επιστρέψει στον Χριστό, σε μια ειλικρινή αδελφική ζωή στην κοινότητα , μεταρρύθμιση του συστήματος, υπέρβαση καταχρήσεων εξουσίας και διαφάνεια στην κατοχή, χρήση και διαχείριση περιουσιακών στοιχείων ".

Ωστόσο, «παλιά και αδύναμα ευαγγελικά μοντέλα εξακολουθούν να αντιστέκονται σε μια απαραίτητη αλλαγή» για να μαρτυρούν τον Χριστό στο πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου, είπε.

Υπό το φως των πολυάριθμων σκανδάλων που ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια, τα οποία αφορούσαν ιερείς, επίσκοπους και ιδρυτές αφιερωμένων κοινοτήτων και λαϊκά κινήματα, "πολλοί αφιερωμένοι άνδρες και γυναίκες αυτή τη στιγμή στην ιστορία προσπαθούν να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον πυρήνα του χαρισματικού ιδρυτή", Ο Braz de Aviz είπε.

Μέρος αυτής της διαδικασίας, είπε, σημαίνει τον προσδιορισμό των πολιτιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων «άλλων εποχών» και να αφήσουμε τον εαυτό του να «καθοδηγηθεί από τη σοφία της Εκκλησίας και του σημερινού Μαστερίσίου της».

Για να το κάνει αυτό, είπε, απαιτεί τα αφιερωμένα άτομα να έχουν «θάρρος», ή αυτό που ο Πάπας Φραγκίσκος αποκαλεί παρσεσία, ή τόλμη, να «ταυτιστεί με το μονοπάτι ολόκληρης της Εκκλησίας».

Ο Braz de Aviz αναφέρθηκε επίσης σε μια αίσθηση «εξάντλησης» που βιώνουν πολλές θρησκευτικές αδελφές, και ήταν το αντικείμενο ενός άρθρου στην έκδοση Ιουλίου του μηνιαίου αποσπάσματος της εφημερίδας του Βατικανού, Donna, Chiesa, Κόσμος.

Σε ένα άρθρο που υπογραμμίζει το άγχος και ακόμη και το τραύμα που αντιμετωπίζουν συχνά οι θρησκευτικές αδελφές, η αδελφή Maryanne Lounghry, ψυχολόγος και μέλος μιας επιτροπής προσωπικής φροντίδας που ιδρύθηκε πρόσφατα από τη Διεθνή Ένωση Γενικών Ανώτερων Αρχών και την Ένωση Γενικών Ανώτερων Αρχών γυναίκες και άντρες αντίστοιχα θρησκευτικοί, ο στόχος της επιτροπής είναι να «χτίσει ανθεκτικές κοινότητες» και να διαλύσει τα εμπόδια στο να μιλάμε για «ταμπού» θέματα όπως η κατάχρηση εξουσίας και η σεξουαλική κακοποίηση.

Ένα από τα πράγματα που είπε ο Lounghry ότι κάνει η επιτροπή είναι να γράψει έναν «κώδικα συμπεριφοράς», ώστε οι αφιερωμένοι άνθρωποι να κατανοήσουν τα δικαιώματα, τα όρια, τις υποχρεώσεις τους και να είναι πιο προετοιμασμένοι για τα καθήκοντα που αναλαμβάνουν.

Μιλώντας συγκεκριμένα για θρησκευτικές αδελφές, οι οποίες συχνά υφίστανται εκμετάλλευση και εγκλωβίζονται σε συνθήκες που αντικατοπτρίζουν κάτι παρόμοιο με οικιακή δουλειά χωρίς διακοπές, χωρίς αμοιβή, ο Lounghry είπε ότι «Είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζει μια αδελφή τι μπορεί να ζητήσει και τι δεν μπορεί να της ζητηθεί. αυτή".

«Όλοι», είπε, «πρέπει να έχουν κώδικα δεοντολογίας, επιστολή συμφωνίας με τον επίσκοπο ή τον πάστορα», διότι μια σαφής συμφωνία οδηγεί σε μεγαλύτερη σταθερότητα.

«Μια ασφαλής δουλειά για ένα χρόνο μου δίνει γαλήνη και ηρεμία, καθώς επίσης γνωρίζοντας ότι δεν μπορώ να στείλω στην άλλη πλευρά του κόσμου οποιαδήποτε στιγμή ή πότε μπορώ να πάω διακοπές», είπε, προσθέτοντας, «αν δεν ξέρω τα όρια της δέσμευσής μου, από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να συγκρατήσω το άγχος. Το να μην έχετε τον έλεγχο της ζωής σας, να μην μπορείτε να προγραμματίσετε, υπονομεύει την ψυχική υγεία. "

Ο Lounghry πρότεινε τη δημιουργία προτύπων, όπως μισθός, σταθερές διακοπές κάθε χρόνο, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, πρόσβαση στο Διαδίκτυο και ένα σαββατικό έτος κάθε λίγα χρόνια.

«Πάντα πρέπει να διαπραγματεύομαι, νιώθω ανυπόστατος, είναι δύσκολο», είπε. "Με σαφείς κανόνες, αποτρέπουν την κατάχρηση και έχετε σαφείς τρόπους αντιμετώπισης" κατάχρησης όταν συμβαίνει.

Τόνισε επίσης την ανάγκη για σαφείς τυποποιημένους κανόνες σε μοναστήρια ή μοναστήρια σε θέματα όπως ταξίδια ή σπουδές, για να αποφευχθεί η εμφάνιση ευνοιοκρατίας.

Όλα αυτά, είπε ο Lounghry, θα βοηθήσουν στη δημιουργία ενός πιο σίγουρου περιβάλλοντος που θα επιτρέψει στις αδελφές που έχουν κακοποιηθεί να εμφανιστούν πιο εύκολα.

«Είναι δύσκολο να πούμε πότε μια αδερφή κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, αλλά δεν το μιλάμε για ντροπή », είπε, επιμένοντας ότι« μια αδελφή θα πρέπει να είναι σίγουρη ότι η εκκλησία θα είναι σε θέση να τη βοηθήσει να διατηρήσει την ανθεκτικότητά της, με κατανόηση και κοινή χρήση ».

Ένα ξεχωριστό άρθρο που γράφτηκε από την αδελφή Bernadette Reis, η οποία εργάζεται στο Γραφείο Τύπου του Βατικανού, σημείωσε ότι η μείωση του αριθμού των γυναικών που έχουν πρόσβαση στην αφιερωμένη ζωή πρόσφατα οφείλεται επίσης στην αλλαγή των κοινωνικών παραγόντων που κάποτε έκαναν την αφιερωμένη ζωή περισσότερο ελκυστικό, σήμερα είναι ξεπερασμένα.

Τα κορίτσια δεν χρειάζεται πλέον να αποστέλλονται σε συνέδρια για να λάβουν εκπαίδευση και οι νέες γυναίκες δεν εξαρτώνται πλέον από τη θρησκευτική ζωή για να τους προσφέρουν σπουδές και επαγγελματικές ευκαιρίες.

Στη συνέντευξή του, ο Braz de Aviz δήλωσε ότι στο πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου, «η πρακτική πολλών συμπεριφορών πρέπει να αλλάξει» προκειμένου να δημιουργηθεί ένας «δυναμικός» χρόνος σχηματισμού για όσους ασχολούνται με την αφιερωμένη ζωή.

Επέμεινε επίσης ότι ο σχηματισμός είναι μια συνεχής διαδικασία, δηλώνοντας ότι τα κενά στον αρχικό ή συνεχιζόμενο σχηματισμό "επέτρεψαν την ανάπτυξη προσωπικών συμπεριφορών που ελάχιστα ταυτίζονται με την αφιερωμένη ζωή στην κοινότητα, έτσι ώστε οι σχέσεις να είναι μολυσμένες και να δημιουργούν μοναξιά και θλίψη".

«Σε πολλές κοινότητες υπήρξε μικρή ανάπτυξη της συνειδητοποίησης ότι η άλλη είναι η παρουσία του Ιησού και ότι, σε σχέση με τον αγαπημένο του στην άλλη, μπορούμε να εγγυηθούμε τη συνεχή παρουσία του στην κοινότητα», είπε.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που ο Braz de Aviz είπε ότι έπρεπε να προτείνει εκ νέου στη διαδικασία σχηματισμού είναι «πώς να ακολουθήσετε τον Ιησού» και στη συνέχεια πώς να σχηματίσετε ιδρυτές και ιδρυτές.

"Αντί να μεταδίδει μοντέλα που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, ο Φράνσις μας ωθεί να δημιουργήσουμε ζωτικές διαδικασίες που χαρακτηρίζονται από το Ευαγγέλιο που μας βοηθούν να μπαίνουμε στα βάθη των χαρισμάτων που δίδονται σε κάθε ένα", είπε, υπογραμμίζοντας ότι ο Πάπας Φραγκίσκος τόνισε επίσης συχνά ότι καλούν όλες τις προσκλήσεις ένας «ευαγγελικός ριζοσπαστισμός».

«Στο Ευαγγέλιο αυτή η ριζοσπαστικότητα είναι κοινή σε όλες τις προσκλήσεις», δήλωσε ο Μπραζ ντε Αβιζ, προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχουν μαθητές της« πρώτης τάξης »και άλλοι της« δεύτερης τάξης ». Το ευαγγελικό μονοπάτι είναι το ίδιο για όλους ».

Ωστόσο, οι αφιερωμένοι άνδρες και γυναίκες έχουν το συγκεκριμένο καθήκον να ζουν "έναν τρόπο ζωής που προβλέπει τις αξίες της Βασιλείας του Θεού: αγνότητα, φτώχεια και υπακοή στον τρόπο ζωής του Χριστού".

Αυτό, είπε, σημαίνει ότι «καλούμαστε για μεγαλύτερη πιστότητα και να ενταχθούμε με ολόκληρη την Εκκλησία στη μεταρρύθμιση της ζωής που προτείνει και εφαρμόζει ο Πάπας Φραγκίσκος».