Задумайцеся сёння пра пераўтварэнні, якія Бог учыніў у вашай душы

Езус узяў Пятра, Якуба і яго брата Яна і павёў іх адных на высокую гару. І перамяніўся перад імі, і адзенне Ягонае зрабілася асляпляльна белым, якім не мог адбяліць ніводзін фуляр на зямлі. Марка 9:2-3

Ці бачыце вы хвалу Божую ў сваім жыцці? Часта гэта сапраўдная барацьба. Мы можам лёгка ўсвядоміць усе праблемы, з якімі сутыкаемся, і засяродзіцца на іх. У выніку нам часта бывае лёгка страціць з-пад увагі Божую хвалу ў нашым жыцці. Ці бачыце вы хвалу Божую ў сваім жыцці?

Свята, якое мы адзначаем сёння, з’яўляецца ўспамінам таго, што Езус літаральна адкрыў сваю славу тром апосталам. Ён падняў іх на высокую гару і перамяніўся перад імі. Ён стаў асляпляльна белым і ззяў славай. Для іх гэта быў важны вобраз, бо яны хацелі падрыхтаваць сябе да рэальнага вобразу пакут і смерці, якія павінен быў перажыць Езус.

Адзін урок, які мы павінны ўзяць з гэтага свята, заключаецца ў тым, што слава Езуса не была страчана на крыжы. Безумоўна, Яго пакуты і боль выявіліся ў той час, але гэта не мяняе таго факту, што Яго слава была такой жа рэальнай, як Ён пакутаваў на Крыжы.

Тое ж самае і ў нашым жыцці. Мы бязмерна блаславёныя, і Бог усё яшчэ жадае пераўтварыць нашы душы ў слаўныя маякі святла і ласкі. Калі гэта адбываецца, мы павінны імкнуцца бачыць гэта пастаянна. І калі мы пакутуем або сутыкаемся з Крыжам, мы ніколі не павінны адводзіць вачэй ад слаўных спраў, якія ён учыніў у нашых душах.

Паразважайце сёння над прыгожай і глыбокай трансфармацыяй, якую Бог здзейсніў і працягвае жадаць здзейсніць у вашай душы. Ведайце, што Ён хоча, каб вы глядзелі на гэтую славу і былі вечна ўдзячныя за яе, асабліва калі вы выносіце любы крыж, які вам дадзены.

Госпадзе, каб я ўбачыў Тваю славу і славу, якой Ты даў маю ўласную душу. Няхай мае вочы назаўсёды застануцца скіраванымі на гэтую ласку. Каб я бачыў цябе і тваю славу асабліва ў цяжкія часы. Ісус, я веру ў цябе.